Reisbeschrijving Juliette

27 augustus 2005

Hieronder volgt een mailtje dat Juliette Richter aan Wouter heeft gestuurd. Zij hebben samen een mailwisseling onderhouden en hebben zelfs afgesproken elkaar aan het eind van de reis op de top te ontmoeten!

Hi Wouter, 

Nou, je gaat een leuke tijd tegemoet in de Franse Alpen. Ik vond het ongelooflijk mooi (zie foto’s Alpen impressie en verder) en ook ongelooflijk van mezelf dat ik hier nog niet eerder was geweest! Het is ook een beetje een vergeten hoek voor Hollanders die meestal doorrijden in de zomer naar de middellandse zee. En dat terwijl de Franse alpen zo bekend staan om hun vele zonne-uren, getuige ook de vele mooie oude zonnewijzers op de muren van kerken e.d.

We zijn 3 weken weggeweest en grofweg op 3 plekken/campings geweest. Ik weet, je gaat maar 1 week, maar de keuze is overvloedig zou ik zeggen, want zelfs ik heb maar een klein deel kunnen zien/rijden. Ik zou zeggen pluk uit de informatie wat je leuk lijkt en maak er een mooie week van.

Een aanrader (tenzij je Denzel al hebt) is het Michelin France route boek 1:200.000 ( 1cm = 2 km) ; welke te koop is bij elk frans benzinestation. Wij hebben er erg veel aan gehad!

We zijn begonnen met onze reis vlakbij Mont Cenis. Vanuit Amsterdam naar Mont Cenis is het zo’n 1200 km. Er zijn wegwerkzaamheden (zie printbijlagen) bij Luik en Metz. En de Frejus-tunnel was afgesloten. (wordt begin augustus 2005 geopend).

We zijn ook vervente wandelaars dus hebben de auto ook vaak laten staan, maar we hebben redelijk wat off-road wegen gereden. Het gros van de (doorgaande) wegen zijn echter geasfalteerde wegen. Wel met vele vele haardspeldbochten en een zekere steilheid.Onze eerste camping was een kleine terrassen-camping in Sollieres-Sardieres, ten noordwesten van het meer Mont Cenis. Om het meer Mont Cenis loopt een offroad weg (ten westen en zuiden van het meer) , die ook langs een groot fort gaat , wat op een verhoging staat, waar je ook met de auto (gravelroad) heen kunt – wij hadden ‘m langs de steile kant geparkeerd en zijn omhoog geklommen, maar dat was dus achteraf overbodig. Ik weet niet of je gaat Geocachen met een gps, maar bij het fort en ook aan het meer ligt een cache. Ten zuid-westen van het meer gaat nog een asfalt-weg richting de gites en Col du Pt. Mt. Cenis; de weg loopt dood bij de laatste gite.

Via de grens met Italie zijn we naar Susa gereden om daar het beginpunt van de Assietta-route te vinden. Het neemt nogal wat tijd in beslag om een grens-col te passeren, ook al is die ge-asfalteerd, maar op de kaart lijkt het een stukkie en redelijk recht; niets is minder waar, vele bochten en als er veel vrachtwagens rijden is het best wel lang.  

Het kleine witte weggetje (op de kaart) vanuit Susa is goed te vinden (via de kaart), en dan begint de Assietta (zie foto’s). Eerste kms nog geasfalteerd (maar smal) en dan offroad. Een mooie lange route. Wij hadden niet zo heel mooi weer, dus echte vergezichten hadden we niet, maar de fun van het ofroad rijden was begonnen. Niet moeilijk (gravel), ook gewone auto’s reden er , en vele motoren en fietsers… hoe die het volhielden weet ik niet. We hebben er ruim 3 uur over gedaan. Voorbij Colle Bourget (schat ik) is er wat ruimte om alternatieven afsnijroutes te nemen. Leuk om te stunten als je wilt. Zie ook foto Sommeiller-Landrover; die nam de bovenroute over de kam, terwijl ook doorgaand er een ‘beneden’-weg is.

Bij Sestriere kwamen we weer op de grote (rode) weg. Richting Briancon en net ervoor rechts het dal in naar Nevache. Dit was naar mijn mening de mooiste plek in het gebied. Een prachtig dal met goede camping aan het einde van het dal – Camping de Fontcouverte (met vers brood s ochtends). Ik kan me voorstellen dat het in het hoogseizoen wel heel druk is, want het ligt aan het einde van het dal, waar ook een picknickplek is (groot) en vele vele schitterende wandeltochten (naar o.a. meren) te maken zijn. Maar Nevache was natuurlijk ook de uitvalsbasis voor de Sommeiller! Via kleine weg-doorsteek via Bardoneccchia zijn we er heengegaan.

[ Download hier een vertaling uit de 'Denzel' over Colle Sommeiller ]

Het hoogtepunt (letterlijk en figuurlijk) van het offroad in de alpen-avontuur. Hij is niet moeilijk (wel lekker lang) en vele bochten (en smal dus soms niet in 1 x te draaien in een bocht). Er kunnen ook gewone auto’s omhoog, maar het is voor bandjes en carrosserie eigenlijk niet aan te raden. Ik geloof dat de Jafferau pittiger is, maar die durfden wij (nog) niet aan. Onder de Frejus-tunnel moet je door, niet moeilijk te vinden en dan begint de klim. Helaas hebben wij de top met de auto niet kunnen bereiken, vanwege de sneeuwvelden die er nog lagen. Op geloof ik 2500 meter kwamen we het eerste sneeuwveld tegen dat over de weg lag. We hebben nog vele motorrijders door de blub en over het ijs geduwd, maar durfde het met de 4wd niet aan op het te hellende stuk. Dus de laatste 500 meter gewandeld en het was adembenemend mooi; een maanlandschap, ruige steenvlaktes en hellingen met sneeuw (er volgde nog meer onneembare sneeuwvelden, dus de auto laten staan bleek een goed idee te zijn geweest). Sommeiller is echt een aanrader, ook omdat het zo gaaf is om tot 3000 m te komen (met of zonder auto). Wel koud boven…

Daarna zijn we zuidelijker afgezakt – via Briancon en Col dízoard (vele vele zwoegende wielrenners zo vlak voor de Tour de France). Leuke stoere Col; echt maanlandschap! Op naar de municipal camping in Ceillac. Een geisoleerd dal zo lijkt het, in het Park Queyras. (waar we wel met de hond in mochten). Uiteindelijk niet zo’n goede uitvalbasis voor tochten in de omgeving, dan kun je beter in het grotere (kloof/ravijn)-dal van Chateau-Queyras nemen, mar dat is wel een stuk drukker. Want je kan er abseilen, canyoning, wildwater kanoen/rafeen etc etc. En St. Veran, het hoogste bergdorp (permanent bewoond) van Europa ligt vlakbij.

Leuk is het dal vanaf Abries naar Pt. Belvedere. Maar dit is geasfalteerd en het laatste deel (vanaf de parking) is verboden voor auto’s. het is een anwb-familie wandel pad (heel makkelijk), maar het biedt je een mooi uitzicht op de Mont Viso (3841 m in Italie). Alleen doen als je even niets anders te doen hebt. Dus geen aanrader voor je korte week, want er is zoveel mooiers.

Bijvoorbeeld om even naar Sommet Bucher te gaan-als je in de buurt bent, via de D902 (waar Chateu-Queyras ook aan ligt), iets ten zuiden ervan ligt la Chapelue, daar steil omhoog en in Montbaron de offroad weg richtingchateau-Queyras dan rechts de haarspeldbochtweg naar Sommet Bucher, waar je een mooi uitzicht hebt over alle dalen in de omgeving! Leuk is ook col Agnel/ Pain du sucre (asfaltweg) (via het dal ten noorden van St. Veran), als je in de buurt bent.

Verder heb ik nog kleine stukje offroad gereden. Op de kaart zoekende naar streepjes-wegen (onverhard) en dat gaat meestal goed. De Franse Alpen zijn niet moeilijk, zoals in NL of bv. Zwitserland waar alles privé-weg is of je moet een toestemmingbewijs hebben – volgens de borden dan. In de Alpen is er een afsluiting van de weg (via hefboom bv) , dan mag het dus niet, en anders is het dus legaal en gaat het avontuur beginnen!

We hebben dus niet echt met de auto getrokken, maar hebben uitvalsbasiscampings gehad en dat beviel eigenlijk erg goed.Want soms waren we na een dag off-road rijden (hobbelen!) of gewoon rijden ook wel weer gaar. Maar het is een gebied waar nog heel veel te ontdekken valt!

Ik ben benieuwd wat je bevindingen en avonturen van Val d ‘Isere en omgeving zijn. Ik heb dat gebied vermeden omdat er zoveel wintersport-faciliteiten zijn, en ik ongerepte natuur het mooist vind. Maar ik lees het vast wel op je site. Veel plezier in de franse Alpen en als je nog vragen hebt dan hoor ik het wel. 

Oja en Hannibal zijn we nergens tegen gekomen! Maar wel steeds bij een col/pas gedacht: ’ Moest hij hier met volledig leger - 90.000 manschappen, 9.000 ruiters en 38 olifanten erover? ’Om uiteindelijk met nog slechts een kwart of zo Rome binnen te vallen?’

Groet

Zjuul

Auteur: Juliette Richter

[ vorige pagina ]