Bodywork nalopen en opknappen

9 augustus 2004

Lijn (3257 bytes)

Mikey en Seeb zijn de afgelopen tijd weer lekker bezig geweest met Project X. Eerst lag Mikey dagen onder de auto om alle tectyl er onder uit te schrappen, maar toen het warmer ging worden was hij dat al gauw zat en besloot hij dat het een klusje voor een later tijdstip moest worden. 

Dus verder met de achterruit… Voordat de achterruit terug geplaatst kan worden, moet alle roest weg en moet er nieuw plaatwerk gelast worden. Ook de afwatering rondom de kofferbak kon beter, dus daar ook roest weg slijpen en vervangen door nieuw plaatmateriaal. Al het nieuwe plaatmateriaal moet alvast voorzien gaan worden van de kleur die de auto dadelijk in zijn geheel gaat krijgen, want als het raam er eenmaal ingeplakt zit, gaat het er niet meer uit om er onder te spuiten. 

Terwijl ze met de achterruit bezig waren zagen ze ineens bubbels aan de achterkant tussen het portier en de achterruit. Dat konden 2 dingen zijn… Of de spuiter had toch niet alle roest plekken verwijderd en vervangen door nieuw plaatwerk zoals afgesproken, maar misschien had hij de roest plekken gewoon flink opgevuld met plamuur. Of het kwam door de combinatie Europese verf over Amerikaanse verf… Want afgelopen jaar bleek tijdens het spuiten bij de spuiter dat de Europese verf niet zo goed samen gaat met de Amerikaanse laklaag die er onder zat. Tot 3 maal toe zijn diverse stukken opnieuw gespoten. Dus heel even was er twijfel of de blazen weer hierdoor veroorzaakt waren of dat er toch weer stiekem roest onder zat. 

Nou Seeb zou dat wel even controleren… Met de slijptol er in…. En ja inderdaad een dikke laag plamuur met hier en daar een stuk metaal. Aangezien dit op een wel erg opvallende plaats zit, gingen Mikey en Seeb eerst maar eens aan de slag om dit gat weer netjes dicht te maken. Seeb aan het lassen en Mikey lekker plamuren en schuren.  Het huis en de tuin zagen er niet uit na een dit schuurwerkje. Alles…, planten, tegels, tuinset, ramen, kozijnen alles was wit van de schuurstof… Mhhhhh, gelukkig is er ooit iemand zo slim geweest om waterproof schuurpapier uit te vinden, dus na een grondige schoonmaakbeurt van huis en tuin kon Mikey weer lekker verder met zijn schuurwerkje, maar nu met waterproof schuurpapier. Want Seeb had de smaak te pakken en bleef met een schroevendraaien in zijn hand om de auto lopen en hier en daar prikken of er niet nog een gaatje te vinden was. Terwijl Mikey aan het schuren was hielt hij Seeb angstvallig in de gaten of hij niet gewoon stiekem een gaatje aan het maken was. 

Maar Seeb ‘vond’ zo her en der nog wat dingetjes die hij wel even wat mooier wilde maken en zo ging de slijptol er in…beetje lassen… en Mikey er maar achteraan lopen om alles weer netjes te plamuren en schuren… Terwijl Seeb en Mikey hier lekker mee bezig waren was die Kale (=ChaosBoy Marcel) alvast aan de slag gegaan om van Mikey zijn Pontiac Firebird een BIGBird te maken. En zodra Mikey en zijn vriendin Inge weten welke kleur de wagen dadelijk moet worden kan Kale hem alvast inkleuren, dat is helemaal leuk natuurlijk als er mensen zijn die zo met je meedoen en denken.

Mikey en Sebas zijn een week lang bezig geweest met allerlei soorten en kleuren verf op de auto te spuiten om te kijken welke het mooiste was en het beste spoot en welke kleur Inge vervolgens ook nog mooi vond etc etc. Dus de afgelopen week was het net een toverbal…. Alle kleuren hebben er op gezeten, bordeaux rood/paars, paars/roze, geel, metalliek paars, hamerslag grijs, JEEPIE blauw en vervolgens alle kleuren met en zonder blanke lak etc etc. Maar het lijkt erop dat er eindelijk een keus gemaakt is… Dus op korte termijn kan de Pontiac helemaal geschuurd worden en in de grondverf gezet worden. Daarna kunnen alle binnendelen, zoals binnenkant portieren en bij de achterruit alvast in de juiste kleur gespoten worden. En zodra de Pontiac dadelijk veranderd is in een 4x4 monster kan ook de rest in de juiste kleur gespoten worden. 

Nieuw plaatwerk voor het achterraam Mikey en Seeb zijn lekker bezig  Seeb zet er de slijptol in, let ook nog even op de nu nog mooi gespoten Pontiac…
Nieuw plaatwerk voor de afwatering rondom de kofferbak Bubbels onder de verf…, dan de slijptol er maar in en kijken wat er achterzit Er komt een dik plakkaat plamuur uit
Heey Mikey er zit een enorm gat in je autootje Dan maar een stukkie plaatwerk er in lassen, let ook op de tactiek hoe Seeb met een staafje ijzer het plaatje op zijn plek houdt.  Mikey zet vervolgens alle kale stukken in de menie
Vervolgens is Mikey aan het plamuren en schuren gegaan Maar Seeb was ook niet stil blijven zitten en had er nog een gaatje uitgeslepen en voorzien van een nieuw stukkie plaatwerk, welke Mikey weer kon plamuren en schuren Toen alles glad geschuurd was kon de grondverf er op
Daarna nog even kijken of de kofferbak nog wel past Seeb kon het niet laten er moest nog een stuk vervangen worden Mikey probeert het plaatwerk op maat te buigen
Zo was het Pontiactje voordat ze begonnen... ...en zo gaat hij er waarschijnlijk uitzien – met dank aan Kale En zo gaat de eerste laklaag er op ff proberen…
Dan nog even blanke lak er over… mmmhhh niet helemaal het gewenste effect… Vervolgens werden alle spuitbussen die ze in de garage konden vinden leeg gespoten om uit te vinden of het metalliek wordt of niet, mat of glanzend, blauw of geel of toch paars… De kleuren komen niet helemaal goed over op de foto, maar op deze foto zou je kunnen zien welke kleur hij gaat worden… Nieuwsgierig… Houd deze website dan in de gaten…

En dat brengt ons bij een ander belangrijk punt… We zijn nog steeds op zoek naar een goed en betaalbaar donor chassis. Arjan, een bezoeker van onze website, stuurde Sebas een mailtje dat hij een chassis van een W200 crewcab met NL papieren had en een chassis van een W200 met belgische papieren had, eventueel voorzien van assen ed. Maar helaas is de wielbasis van deze chassis te lang. Nu kan je het chassis natuurlijk wel inkorten, maar voor de RDW keuring lopen we dan teveel risico dat we problemen gaan krijgen. Dus we gaan op zoek naar een donorchassis waarvan de wielbasis even groot is als die van de Pontiac. Dan hoeven we niets te veranderen aan het chassis, dat is toch wel makkelijker.

Toevallig moest Mikey zijn Opel Tigra voor de APK keuring en kreeg hij een steekproef van de RDW. En zo kreeg Mikey even de gelegenheid om een babbeltje te maken met deze vriendelijke RDW meneer. En deze meneer bevestigde de verhalen die wij reeds eerder gehoord hadden :

De eerste zaterdag van juli was het dus de gelegenheid om met meetlint naar de Cruise Brothers meeting in Den Haag te gaan. Daar staan genoeg auto’s om eens te kijken welke auto’s er allemaal geschikt zouden zijn als donorauto. De wielbasis van de Pontiac was 275 cm. Na enige meetwerk vonden we uit dat er zelfs verschil in wielbasis zit tussen een Trans Am, een Pontiac en een Camaro, terwijl ze zo op het eerste gezicht toch wel erg veel overeenkomsten hebben. Hieronder de auto’s die we gevonden hebben met de juiste wielbasis : Jeep Wagoneer Quadra Trac, Blazer K5 en een Dodge RamCharger hadden allemaal een wielbasis van 275 cm lengte. Tot op heden gaat de voorkeur uit naar de JEEP Wagoneer omdat deze een smallere wielbasis (in de breedte) heeft dan de andere, wat inhoudt dat er geen hele brede uitgebouwde spatbord verbreders gemaakt hoeven te worden. Ook het chassis van deze JEEP is wat minder groot/kolossaal ten opzichte van de andere. Maar als we goedkoper aan een ander goed en passend chassis kunnen komen is dat natuurlijk ook prima. 

Dus heb je iets in de aanbieding of heb je nog tips?? mail naar sebas@chaosboyz.nl !!!

Auteur: Xel

[ vorige pagina ]

lijn1.gif (3257 bytes)