Voorvering verhoging

9 november 2007

Verhogen.

Om er voor te zorgen dat TC niet meer bij het eerste de beste bultje blijft steken op zijn Skidplate worden er een tweetal maatregelen getroffen: A. Verhogen. Doel is een 3”verhoging te bereiken door het op extra blokken plaatsen van de achteras en het toevoegen van veerbladen van oorspronkelijke achterveer pakketten aan de voorvering.

Voorvering

Om de voorveren te verhogen hebben we van Mike’s DonorDodge twee achter veer pakketten liggen. Deze worden uit elkaar gehaald. Schoongemaakt (!). De achterbladen 2 en 3 (van 6) nemen de plaats in van blad 2 en 3 van het oorspronkelijke voorveringspakket, dat slechts uit 4 bladen bestaat. De bladen 2,3 en 4 van voor én de resterende achterbladen worden op 20 cm afgekort en vormen het ophoogblok dat er nog onder komt. De verhoging is daarmee dan compleet. Door de rondere vorm van de bladen 2 en 3 van de achtervering komt de voorkant al behoorlijk omhoog (4 cm). De resterende verhoging komt van de ingekort bladen  (zeker 5 cm).

Mochten de voorkant nog te stug zijn met veren, dan slijp ik alsnog blad 3 op dezelfde 20cm af en reduceer die tot onderdeel van het ophoogblok. Tevens wordt de vering soepeler. Dat gaan we eerdaags bij een nieuwe proefrit uitproberen.

Onderstaand de voorgestelde verhogingscomponenten. Boven het voorbereide pakket dat onder het voorste veerblad nr 1 komt. Daaronder nog het originele achterveerpakket, wat ik op dat moment nog moet aanpakken.

 

Het schoonmaken van de veerbladen was heeeeel bewerkelijk. Aangezien de DonorDodge een aantal jaren verplicht verslaafd is geweest aan de zilte lucht van het Scheveningse strand waren deze bladen hopeloos verroest. Zeker 3 uur heb ik met de afbraamschijf staan rossen.

De hele garage onder een centimeter roest-stof en ik stoflongen. Bruin water in de douche en een zwarte zakdoek bij het snuiten. Bah, Bah. Phoe, wat een pest werk. Maar ja, het is dit of iets heel duurs, dus niet zeuren.

Om het pakket goed te bevestigen is er een torenbout nodig. Deze steekt met zijn ronde onderkant in een gat in de vooras en houd het pakket bij elkaar. Ik heb daarvoor een M10 draadeinde op 25 cm afgekort. Moer er op en deze goed vastgelast.

 

Vervolgens er voor gezorgd dat de M10 moer als het originele ronde torenbouteinde in de as zou passen. Dat vergde een behoorlijk geslijp met behulp van mijn slijpsteen.

Telkens even passen, net zo veel eraf slijpen dat er een goede pasvorm bereikt is.

 

Vervolgens de bladen met vet insmeren (in mijn geval heb ik een grote voorraad roodkleurig vet, vandaar die rode kleur op de bladen).

 

Bladen monteren. Blad nr 1 van het voorvering pakket heb ik laten zitten, loshalen kan lastig zijn en dan ben je verder van huis. Dus moet ik het nieuwe pakket er onder tegenaan duwen. Blad 2 dient nog eerst aan de voorkant een centimeter op 4 ingekort te worden, ander steekt die brutaal uit. Dan met krikje omhoog duwen en de torenbout aandraaien. Grappig om te zien dat het pakket uit zichzelf dus het blad nr 1. hol trekt bij het aandraaien. Het te lange gedeelte van het torenbout-draadeinde nog even afflexen en klaar is Wouter.

 

Nou ja, klaar? Nog even een foto van het originele voorveringspakket links voor. De andere kant. Daar herhaal ik de procedure en kan vervolgens de vooras er weer onder monteren.

 

Om de vooras er onder te zetten moeten nog eerst de draadeinden aan de rechter zijde vervangen worden door langere exemplaren. De oude er uit. Tja, die kunnen nogal vast zitten. Ik ben al weken van te voren bezig geweest met iedere keer er wat kruipolie op te spuiten, in de hoop er uiteindelijk een makkie aan te hebben. Helaas.

 

Het truukje van twee moeren tegen elkaar in draaien en zo het draadeinde te kunnen losdraaien mislukte. Hoe hard ik die moeren ook tegen elkaar aanzetten, ze gingen toch draaien op het draadeinde, in plaats van dat ze het meenamen. Dan maar alternatieve maatregelen. De moeren er een beetje afdraaien en dan deze vastlassen aan het draadeinde.

 

Vervolgens kon ik de Grote Ratel (Goed gereedschap is het halve werk. Wat een zegen, zo’n ding als je een Dodge heb) er op zetten en waren ze met wat spierballenvertoon wel los te krijgen. Pfff, gelukkig maar.

Tot slot: zie het verschil tussen nieuw (links voor de kijker) en oud (rechts).

Montage van de as is vervolgens een klein klusje, eindplaten boven op de veerpakketten gelegd. De as met behulp van twee kriks tegen de veerpakketten aangedrukt en gezorgd dat de ronde uiteinden van de torenbouten keurig in de insparingen op de contactvlakken van de as vielen. Wat verder aankrikken en dan op je gemak de nieuwe (gele) stroppen monteren.

 

Hoe hard deze stroppen eigenlijk aangedraaid dienen te worden weet ik niet. De mannen bij Eeltink wisten daar wel een goede aanwijzing voor: “een kwartslag vóórdat die afbreekt”.  

Wel belangrijk is het om, na een paar kilometer terreinrijden deze stroppen nog een keertje na te trekken. Dus dat gaat ik niet vergeten….

Volgende keer:

De eerste stappen naar een bekrachtigd stuur.

Auteur : Wouter

[ vorige pagina ]