Stuurpomp en diversen

30 december 2007

Lijn (3257 bytes)

Nu ik zeker weet dat ik een Chevy bekrachtigd stuurhuis heb, is het ook geen gek idee om een Chevy stuurbekrachtigingspomp op de kop te tikken. Omdat ik geen goede pomp heb liggen, is het speuren geblazen. Een nieuwe pomp is lastig omdat je op het internet niet gemakkelijk kan bepalen of je de juiste hebt, en laten reviseren is er niet bij. De redding is gelukkig zeer nabij: Josh heeft recentelijk een ‘nieuwe’ gebruikte 6.2L diesel-V8 motorblok gekocht. Compleet met appendage, dus inclusief pomp. Josh is zo’n goeie Goser dat hij zijn eigen pomp ter beschikking stelt voor Total Chaos. Bedankt Josh!. 

Slangen

Ik ben direct begonnen met de montage van de pomp, in afwachting van nieuwe slangen, die door Co Oskam geregeld worden. Dat regelen is trouwens nog een heel gedoe: zulke slangen zijn niet nieuw te krijgen. Ook deze te laten maken is bijna onmogelijk. Elke slangenboer die de nippels van de slangen ziet, roept meteen: “Daar heb ik niets van, ik kan je niet helpen!” Voor Co kwam (tot zijn onaangename verassing) dezelfde boodschap van zijn Preferred Supplier. Gelukkig is Co niet voor een gat gevangen en heeft hij, dankzij zijn connecties, een gave set gebruikte slangen op de kop weten te tikken. ’t Koste wat tijd, maar uiteindelijk kwamen de slangen gewoon met de post bij me thuis. Geweldig blij.

Stuurbekrachtigingspomp

De Chevy pomp heeft drie bevestigingspunten, waarvan er twee gemodificeerd moeten worden om deze aan het Dodge 318 blok te hangen. Dus meten, passen, slijpen, lassen. Bevestigingspunt eraf en aan de andere kant er omgekeerd weer oplassen. Vervolgens weer meten, passen, slijpen, passen, strip met glij-gleuf maken. Weer passen en meten en passen om de pomp goed uitgelijnd op de juiste plek te plaatsen. Goddank was Joop er om mij zo nu en dan de juiste aanwijzingen te geven. Ik heb totaal geen 3-D inzicht. 

Geduld, geduld, geduld en vaak meten en passen. Een klote spreekwoord, maar wel waar: “Met passen en meten wordt de meeste tijd versleten”. Zucht. Het resultaat is er wel naar. Feilloos wordt de pomp door de krukas aangedreven. Geen bijgeluiden, muurvast op het blok en geruisloos, geheel in lijn. Na een middagje klooien ben ik reuze tevreden over het resultaat. Met de slangen gemonteerd, de zaak gevuld en ontlucht. Motor starten: heerlijk, het stuur gaat met de vingertippen rond! Ondanks het gewicht en de grote Hummerbanden. Top!!!.


Elektra

Joop heeft dit lastige hoofdstuk gelukkig voor zijn rekening genomen. De nieuwe elektrische fan van de automaatbakkoeling moest nog worden aangesloten. Deze willen we ook omkeerbaar maken, gelijk met de elektrische fan’s van de grote koelvloeistofradiator. Zo kunnen we in de winter de warme lucht naar voren stuwen en zo een verwarmde zitplaats hebben. Dat betekent echter wel een rijtje van 3 extra relais in de toch al volle kast.

Joop is een dag bezig geweest met het leggen van nieuwe draden, maken van rails voor de relais, het aanknijpen van de stekkers, compleet met krimpkous over de einden, gaten maken en monteren van de nieuwe schakelaar. Klaar zou je denken, maar er stond nog meer op ons verlanglijstje van te verbeteren dingen. Deze heeft Joop meteen maar uitgevoerd. Dit waren:

Gordels

Bij de shakedown in Inor Frankrijk, bleek dat iemand (Ik zal geen naam noemen, hij heet toch Joop), last had van de plaatsing van de bovenste twee schoudergordels. Deze sneden langs zijn hals en zaten zeer onprettig. Tja, wat doe je dan. Modificeren dus! Na wat uitproberen nieuwe bevestigingspunten gemaakt en deze wat korter op de stoel gemonteerd. Klaar in 30 minuten. Daarna de rugleuning van de bijrijderstoel wat minder stijl achterover ingesteld, door twee nieuwe gaten te boren in de bevestigingsstrips. Zit qua gordel beter en zo raakt deze ook niet meer de nieuwe automaatbakkoeler. Wel zo prettig.

Handremmen

In Inor bleek ook al gauw dat de separate custom-made handremmen niet tegen hun taak opgewassen bleken. De rechter handrem begaf het door een constructiefout (mijn onderschatting van de krachten, ondanks waarschuwingen van een ander, wiens naam ik niet noem omdat hij toch Joop heet). De handremmen moesten dus verbeterd worden. Ik heb er een tijdje over nagedacht hoe ik dat nu weer zou oplossen. Wat een denkwerk. Poeh. Helaas heb ik geen foto’s gemaakt van mijn ‘geniale’ oplossing. Volgt nog, maar ik kan melden dat ik tevreden ben over mijn modificaties. Ze hebben er zelfs toe geleid dat er een grotere slag gemaakt kan worden en er dus meer kracht uitgeoefend kan worden. Overigens ook hier weer, passen, meten, passen meten, slijpen, lassen, boren, passen, meten en weer passen en meten. Daarna de achterwielen opkrikken en eindeloos afstellen totdat beide wielen net nog vrij draaien. Het resultaat is echt goed; Wat zeg ik? Jottum! Bij de eerste klik van de beide handles wordt het al menens en gaat het anker uit. 

Aandrijfas

Op de terugweg vanuit Inor sleepte mijn eigen Dodge W200 de aanhanger met Total Chaos. Helaas sloeg mijn voorste aandrijfas toen kapot. Vraag me niet waarom, maar ik had de aandrang om de aandrijfas van Total Chaos er onderuit te schroeven en de W200 weer op weg te helpen. Nu de 2e fase zijn einde nadert, is het echter tijd om te zorgen dat TC ook weer 4WD wordt. De verse aandrijfas is voor een vriendenprijsje, samen met vele andere nuttige onderdelen, gedoneerd door Mike. 

Bij het monteren van de aandrijfas stuit ik echter op een probleem: de vooras is, door het verhogen (zie vorige verslagen) zo ver “gezakt”, dat de aandrijf as nu tegen de uitlaat aantikt en niet eens meer de joke van de vooras kan bereiken. Tjongejonge, nu al niet? Dat wordt nog wat, als die serieus uit gaat veren.

Dit is eigenlijk wel een kleine ramp. Waarom wilde ik TC ook alweer verhogen? Zucht, het ene probleem na het andere. Nu dit weer.  Ik houd mijn hart vast voor de tweede shakedown. Als die aandrijfassen nog maar lang genoeg zijn om niet uit hun schuifstukken te vallen bij geforceerd uitveren…. Afwachten maar. 

Eerst het probleem met het gebrek aan ruimte tussen uitlaat en aandrijfas oplossen. Hoe doen we dat? Na veel overleg, wikken, wegen en nadenken heb ik besloten om een rigoureuze oplossing te kiezen, met nieuwe kansen, mogelijkheden en…..voordelen. We gaan de uitlaat opnieuw opbouwen!

Headers

Bij SummitRacing (mijn Preferred Supplier) een set Headers (uitlaatspruitstukken) bestelt. Het Summit huismerk, geheel compleet, inclusief pakkingen en aansluitingen: $98,50. Exclusief verzendkosten, dat dan weer wel. Deze Headers zorgen voor 15 PK extra (A Big +). Hoera! Tevens zorgen de Headers voor een keurige aansluiting van uitlaten, recht naar achteren. Daar gaan we wat moois van maken. 

Ter voorbereiding van de Headers ben ik alvast begonnen met het dagelijks inspuiten met kruipolie van alle bouten van het huidige uitlaatspruitstuk. Bij eerdere montage van Headers op een W200 werden we onaangenaam verrast omdat de standaard (lange) startmotor de routing van de uitlaat in de weg zat. Daarom hebben we nu alvast een veel kleinere en korte High-Torque startmotor van Denso gemonteerd (die had ik al liggen als reserve. Altijd handig!) 


links : oud , rechts : nieuw

Wordt vervolgd.

Auteur : Wouter

[ vorige pagina ]

lijn1.gif (3257 bytes)