Koppakkingen

21 januari 2008

De Kop eraf. Zal ik alleen de rechter kop demonteren en de rechter koppakking vervangen? Stomme gedachte, die ik maar gauw inslikte. Dat is toch echt wel verkeerde zuinigheid. Zo was ik nietsvermoedend begonnen met het verhogen van Total Chaos, en nu ben ike uiteindelijk de koppakkingen van de V8 aan het vervangen. Van het een komt het ander. Het lijkt wel of ik inmiddels getrouwd ben met Total Chaos….

Eerst moed verzamelen. Koppen er af is toch immers iets als open-hart-chirurgie op auto’s. Dat gaat wat verder als de dagelijkse kost van op mijn manier ‘dingetjes doen aan een auto’. 

Spontaan werd hulp aangeboden door onze eigen Ex-Chef-Werkplaats (Chrysler, of-all-brands) Josh. Op donderdag ochtend kreeg ik totaal onverwacht een smsje: “Wat ik die avond te doen had?”. Josh zou s’middags in de buurt zijn en had nog wel een paar uurtjes over. Hij wilde mij wel even op weg helpen….. Ik blij, dolblij. En vroeg thuis, natuurlijk.

“Hebbie de pakkingsset al in huis? Dan monteren we het meteen ook weer, vanavond…” Rustig aan, man! 

Up Tempo

Josh aan de start van de demontage klus

Met de Chef Werkplaats aan de slag gaat het heel snel. Niet in de laatste plaats omdat Josh tevreden constateerde dat het ook wel lekker sleutelt, het motorblok zo makkelijk bereikbaar. De motorkap en zijpanelen van de motorruimte zijn immers in een handomdraai te verwijderen en je kunt gewoon op de voorbanden zittend aan het blok sleutelen. Ook de verwijderde uitlaten dragen bij aan een snelle demontage van de koppen. 

Goede toegankelijkheid van het blok versnelt het proces 

Eerst de bougies verwijderen en de deksels. 

 Nog meer signalen van onheil. Natte witte bougie / Witte sludge boven cil nr 8 in het deksel.

Demontage 

Het begin

Dan volgt in rap tempo, (we zijn met ons tweeën lekker aan het sleutelen) de demontage van de LPG-vergassers, het luchtfilter,de ontsteking, de dynamo en de stuurbekrachtigingpomp (jaja, mooi gemonteerd, enne, dank voor compliment(..))

Alle koelvloeistofslangen (die zitten nog knap lastig vast, allemaal)

Tot slot van dit eerste stuk: Het inlaatspruitstuk!  Dat gaat niet zonder slag of stoot. Een breekijzer komt er aan te pas om het goed vastgeplakte inlaatspruitstuk los te wrikken. Een paar klapjes met een vuistje en gepaste aandrang met een 80cm lang en inch dikke koevoet zijn nodig …

Een onbeschaamde blik op de stoterstangen. HARDWARE. Geil he? 

Kapot!

Een visuele inspectie van alle stangen en harde metalen delen geeft een schok. Bij Cilinder nr 8. De troublemaker, komen we tot een doorslaande ontdekking.

BIZAR! De stoterstang van de inlaat klep is dwars door de tuimelaar heen geslagen en blijft er in steken. De hydrolische stoter is toploos, deze heeft geen kom-vlak meer om de stoterstang om hoog te kunnen stoten. De inlaatklep zelf ziet er overigens nog goed uit en zit stijf dicht. Afkloppen.

Eerste Keer

Dat dit voor mij een vreemde aanblik biedt, mag duidelijk zijn. Maar ook onze ervaren Chef Werkplaats heeft dit nog nooit gezien…. Zo zie je maar, voor alles is er een eerste keer… We gaan weer door. De koppen zijn nog te demonteren. Voorzichtig worden de bouten van de tuimelaar-assen, stuk voor stuk, slag voor slag los gedraaid en verwijderd. 

De stoterstang van inlaat-nr 8 als een pijl vastgeklemd in de tuimelaar. Straight like an arrow. 

de hydrolische stoters van cil nr 8. Duidelijk te zien is dat van de inlaatklep de stoterstangkom ontbreekt. Spoorloos.

De kopbouten laten zich gemakkelijk lossen en al gauw zijn de zware koppen van het blok af getilt. Niet nadat er nog een sloot koelvloeistof zich over de vloer gestort heeft. 

Om maar te zwijgen over het vullen van de lege cilinders met die Kermit-gif-groene bende… Al die natte bende weer over de vloer. En ik maar weer dweilen. K-klus…

De koppakking wordt verwijderd en aan een nadere visuele inspectie blootgesteld. Het is de originele, in Detroit gemonteerde pakking. Er is niets noemenswaardig te vinden aan deze pakking, Geen scheurtjes en of sporen van lekkage. Maar dat hoeft ook niet echt volgens onze expert. Korte schade kan er zijn zonder zichtbaar resultaat.

Klepdemontagetang 

Van een oud-collega Matthieu Engels, heb ik ooit (ergens in 1989 ofzo) een kleppentang gekregen. Hij was er klaar mee, en vond dat ik er meer mee kon. Huh? Een man met een visie! Dank Matthieu! Ik heb deze tang altijd gekoesterd als een exotisch stuk gereedschap. Kon echter wel op de vraag van Josh ‘of ik een kleppentang had?’ met een stalen smoelwerk zeggen dat ik ‘die natuurlijk op de plank had liggen…. ‘. Van Hazet, nog wel! Hahaha, ik voelde me een hele Piet. Dat Josh vervolgens die tang als flubberspul kwalificeerde, mocht mijn pret niet drukken. Hij ging er toch mee aan het werk om inlaatklep nr 8 te demonteren. 

 

Krasse Knar

Josh constateert, gaande weg: het blok is nog erg fris. Heeft maar weinig slijtage sporen. Heeft altijd op benzine gelopen en vertoont op sommige plekken zelfs nog inloopsporen. Kleppen zitten nog strak in hun geleiders, klephoedjes zijn nog soepel. Nokkenas is scherp. Hydrolische stoters zijn krasloos en perfect vlak op de nokkenas contacten. Dat voor een 32 jaar oude V8. Het enige smet op het blazoen is die falende hydrolische klepstoter van cil nr. 8. Moet een materiaalfoutje zijn geweest. Zijn conclusie: een fris en fruitig blok met heel weinig draaiuren en altijd op benzine. Dit gaat goedkomen. That’s the good news.

Wordt vervolgd.

Auteur : Wouter

[ vorige pagina ]