Automaatbakrevisie door Alain

Mike, 6 april 2002

Mischien herinner je je nog wel de automaatbak-perikelen van mijn Dodge; in oktober vorig jaar gaf deze gedeeltelijk de geest tijdens het gebruik als pakezel en verhuiswagen. Notabene voor de Gamma, wilde hij niet meer achteruit. Geen probleem zou je denken, want je kan nog steeds vooruit. In de praktijk begin je dit echter heel anders in te zien als je met je giga-draaicirkel een doorsnee- woonwijk in moet rijden. Vette kans dat je een keertje moet steken, en geloof me; je hebt heel wat bekijks als je uitstapt en in je eentje tegen de bullbar van je Dodge staat te duwen om hem een metertje achteruit te duwen ;-)

V.l.n.r. Arne, Wouter en Thom met de trofee: een automaat!

Zoals in het automaatbak-verhaal ook te lezen was, heb ik het geluk gehad dat Wouter toevallig een reserve-automaat had liggen die hij ooit eens voor 'weinig' heeft kunnen overnemen. De bak bleek het gelukkig goed te doen, en ik heb er maandenlang dankbaar gebruik van gemaakt. Vlak voordat we de automaat gingen wisselen, hebben we via internet een beroep gedaan op onze bezoekers en via het DTB-forum. We hebben toch wat handige en vooral bruikbare tips gekregen, maar de meest belangrijke waren toch afkomstig van onze eigen Sebas en van Alain.

Zelf had ik Alain nog niet leren kennen, maar de ChaosBoyz-teamleden die het jaar ervoor naar de technische avond van de DTB waren geweest herinnerden zich nog zijn presentatie over de automaat van de Dodge, en dat hij in zijn vrije tijd wel eens zulke bakken reviseerde. Met wat speurwerk konden we zijn email-adres achterhalen en hadden we heb voor het omwissel-verhaal al een mailtje gestuurd met de vraag of hij tips voor ons had. Precies op tijd ontvingen we van hem een antwoord waarin hij precies uit de doeken deed wat we allemaal zouden tegenkomen als we de bak gingen omwisselen en vooral waar we op moesten letten. Geweldig! Daarnaast liet hij ook nog weten dat als we de automaat niet zelf wilden of konden repareren, hij de revisie wel op zich wilde nemen.

Hier zie je de gebroken reverse-band loshangen

Al direkt nadat we het oliecarter onder de defecte bak vandaan hadden gehaald zagen we al wat de oorzaak van het probleem was geweest; de reverse-band was afgebroken op het befaamde nokje. Eén blik op het binnenwerk van de bak ontnam ons gelijk al de moed om er zelfs maar over te denken om de band zelf te gaan vervangen. Daar hadden we onvoldoende kennis voor, en het leek ons echt een werkje voor een specialist. Dat was dan ook de reden dat we de automaat er maar onder vandaan hebben gehaald en de reserve-bak van Wouter hebben teruggeplaatst. De defecte bak vond zijn plek achterin mijn laadbak en het ondertussen verwijderde 'brein' wikkelden we in een doek en daarna belande die in een plastic zak in mijn laadbak-kist.

In de tussentijd heb ik via mail een aantal malen contact gehad met Alain en hij heeft mij exact uitgelegd wat hij onder een revisie verstond en dat hij het graag voor me wilde doen. Maar dan wel op afspraak, aangezien hij tijd en ruimte moest vrijmaken in de garage/loods in Ridderkerk, die hij deelt met Fred en een andere maat. Ondanks de scherpe prijs die hij vroeg, moest ik er toch nog eventjes voor sparen. Dat had meer te maken met het feit dat ik net een nieuw huis had gekocht in Nootdorp, en daar komt toch ook heel wat bij kijken ;-)

Tijdens de grote-wissel-truuk bleek dat het kruisje van mijn voorste aandrijfas kapot was gegaan, en die was dus aan vervanging toe. Zeker met het oog op de toen naderende rit op de Australie- haven waar ik absoluut naartoe wilde met mijn Dodge. Nu is een kruisje niet zo moeilijk, dus die zat er zo in. Vervelender was het om de tussenbak die aan de reserve-automaatbak zat opnieuw af te stellen. Dat ding wilde maar niet goed uit z'n lock en dat heeft een flinke avond gekost. De volgende ochtend vroeg zouden Arne (met z'n Chevy) en ik vertrekken vanuit Den Haag, dus dan heb je niet veel tijd en is de kans op fouten ook wat groter. En Murphy kwam dan ook snel om de hoek kijken. 's Ochtends omstreeks 08.00 vertrokken we vanuit Den Haag richting Amsterdam. De eerste 10 minuten ging alles volgens plan, totdat er onder mijn Dodge een kloppend geluid de kop opstak. Het geluid werd steeds luider, en net op het moment dat ik wilde besluiten om naar de kant te gaan kwam er een klap en een dreun waar de honden geen brood van lusten! Uit reflex trapte ik vol op de rem en met vier blokkerende wielen kwam ik schuin op de weg tot stilstand. Overigens verbluffend wat een lange remweg je met zo'n Dodge op hummers nog hebt... ;-)

Een kijkje in de garage van Alain van Walsum

Eenmaal tot stilstand gekomen bleef het van onder de Dodge nog dreunen en toen realiseerde ik me dat de aandrijfas gebroken moest zijn en door de differentieelwerking van de tussenbak nog steeds rond zou draaien. Gelijk de motor uit gezet want als je 'm met een wild ronddraaiende aandrijfas in z'n P zet, kun je wel eens voor andere verassingen komen te staan... Onder de auto bleek de aandrijfas inderdaad los te zijn gekomen en het voorste deel ontbrak in zijn geheel. Een kleine 10 meter terug op de weg vond ik het stuk terug met daarin nog een deel van het kruisje. Daaruit werd ook gelijk duidelijk waar het mis was gegaan de avond ervoor; ik was vergeten de borgveren te plaatsen aan de kant van de 'halve maantjes'. DOor het onvermijdbare lichte slingeren van de as zelf is een cupje aan één kant uit het de bevestiging gedrukt en werd de onbalans uiteindelijk zo hevig dat het voorste deel er finaal af is gevlogen. Dat, tezamen met het vrije ronddraaien van de aandrijfas die nog aan de tussenbak zat, veroorzaakte de klap. Dit konden we niet ter plekke oplossen, en we besloten de Dodge maar achter te laten in de achterbuurt van Den Haag. Niet zo'n fijn gevoel overigens :-( Achteraf hebben we een geweldige tijd gehad en heb ik die dag bijrijder van Arne gespeeld.

De volgende dag zijn we teruggegaan om de complete as er ondervandaan te halen en met de tussenbak in Lock naar huis te rijden voor een nadere schade-inspectie. Gelukkig bleek het allemaal wel mee te vallen en afgezien van een aantal afgebroken stukjes metaal van de yoke aan het voorste differentieel en wat beschadigingen aan de onderkant van de Dodge, was alleen de aandrijfas zelf totaal onbruikbaar geworden. Door de klap zijn de gegoten borgingen van de kruisjes in het kniegewricht gebroken en zijn er diverse cupjes een halve centimeter naar buiten gekomen. Dit is nauwelijks te herstellen, en behelst in elk geval het vervangen van al de kruisjes in het kniegewricht. Uiteindelijk is het dan goedkoper/verstandiger om een andere, gebruike aandrijfas te kopen. Het heeft enige tijd geduurd voor ik een betaalbare as vond, en die heb ik ondertussen onder handen genomen, voorzien van een nieuw kruisje en er onder gezet. Eindelijk had ik weer 4WD!

Alain tijdens de technische avond van de DTB

Om terug te komen op het verhaal; medio februari heb ik Alain gevraagd om de automaat inderdaad maar te gaan reviseren. De afspraak werd gemaakt waarbij ik de defecte automaatbak naar Alain zou brengen zodat hij hem kon reviseren. Sebas en Christel waren zo aardig om mijn Dodge een extra keertje op en neer te rijden en tijdelijk bij hun te stallen terwijl de bak werd gereviseerd. Daar stond ie wat minder in de weg. Mijn dank is groot! ;-) Gedurende al die tijd heeft de bak achterin mijn Dodge gelegen en bleek er een aardig laagje regenwater in te zijn gekomen door de ontbrekende oliepeilstok. Wat echter veel vervelender was, was dat de plastic zak en de doek waar het brein in zat, totaal doorweekt was. Achteraf herinnerde ik me dat de laadbak een keertje met zo'n 10cm vol water had gestaan terwijl de Dodge schuin voorover in een parkeervak had gestaan. De afwateringsgaatjes voorin de laadbak zaten dicht ;-) Het water was dus blijkbaar ook in mijn kist gedrongen en had de doek doorweekt. Alain wist mij later te vertellen dat dit een aardige rotzooi heeft opgeleverd; water in combinatie van automaatolie maakt een soort blubberige en taaie troep en het brein zag er dus ook niet uit! Die heeft ie een nachtje moeten laten weken en flinkl moeten schoonmaken.

En de reserve-automaat kan terug naar Wouter...

Iets meer dan een week later kreeg ik een telefoontje van Alain dat de automaat was gereviseerd en dat hij de Dodge nodig had om hem weer om te wisselen met de reserve-bak van Wouter. Dat is namelijk één van de dingen die Alain als extra doet; hij reviseert niet alleen de bak, maar om afstelproblemen achteraf te voorkomen, zet hij hem er ook weer netjes voor je onder. Op die manier ben je ervan verzekerd dat je een goed afgestelde en schakelende bak terug krijgt. Sebas heeft hem voor mij naar hem toegebracht donderdagavond, zodat Alain hem er vrijdag onder kon zetten. Op zaterdag 6 april, de dag dat we 's avonds naar de Cruise Brothers wilde gaan, kon ik hem ophalen. Het resultaat was perfect; hij rijd weer als vanouds en aangezien hij van binnen weer als nieuw is, kan hij er voorlopig weer 25 jaar tegenaan ;-)

De volgende stap is het klaarmaken voor het opnieuw spuiten van de Dodge. Na zo'n twee jaar en het rijden door het terrein (takken, boompjes, paaltjes...) en de onvermijdelijke roestduivel is hij wel weer aan wat las en spuitwerk toe. Zoals altijd maken we gebruik van onze 'eigen' spuiter, en hij last er ook gelijk een nieuwe cabine-vloer voor me in. Na het spuiten moet alleen de uitlaat nog worden vervangen en dan is ie weer helemaal klaar voor de APK! En voor de rit naar Hesdin tijdens de komende hemelvaart natuurlijK!

Tot slot wil ik het perfecte werk van Alain nog eventjes benadrukken. Hij heeft veel kennis van diverse soorten automaten en hij heeft af en toe nog wel een gaatje vrij voor het reviseren van jouw eigen bak. Ben je geinteresseerd en wil je wat meer informatie over de randvoorwaarden en de prijs, dan kun je hem als volgt bereiken :

Let op: op dit moment heeft Alain (tijdelijk) niet de mogelijkheid om automaatbakken te reviseren...

Let er wel op dat Alain z'n mail slechts 1 of 2 keer per week controleert, dus houd rekening met een wat langere reactie-tijd ;-)

[ vorige pagina ]