Pech op de Maasvlakte

Thom, september 2002

Lijn (3257 bytes)

De gedachte bij het kopen van de Jeep was er lekker mee te gaan terreinrijden. Helaas bleken er een aantal dingen een beetje tegen te vallen. Maar na een klein jaar sleutelen begint het vehicle toch richting status terreinwaardig te komen. En dan komt de Maasvlakte. Effe checken :

Dus gaan met die banaan. Op naar de Maasvlakte met de rest van de ChaosBoyz, eens even kijken wat het rode hok in zich heeft. Toppie eraf, lekker genieten van het weer. Vrijloopnaven indraaien, tussenbak in 4L en toeren maar. Gaat wel lekker, maar tegen de heuvel op heeft ie er toch wat moeite mee. Totdat Olav nonchalant meldt dat de achterwielen wel spinnen, maar dat voor niets doet. Huh? Vrijloopnaven zijn ingedraait, nog even de tussenbak controleren. Na 4L zit er nog een stand op de tussenbak. En nu zijn de voorwielen WEL aangedreven. Dus de tussenbak is dus niet zoals de knop vermeld 4H-2H-N-4L, maar 4H-2H-N-2L-4L. Beter! Weer wat geleerd. (meer standen dan verwacht) Daarna gaat inderdaad alles met veel minder moeite. Het gaspedaal hoef ik bijna niet aan te raken, en heuveltje af op de compressie doet ie net zo goed als een diesel. 

 

Alles gaat "vlekkeloos" totdat ik bij een heuveltje af de bodem iets harder raak dan geplanned. Met als gevolg dat er iets mis is met de stuurinrichting. Ik heb nu de keuze tussen een ruime bocht naar links en een strakke bocht naar links, verder kan ik het stuur niet draaien. Mike sleept mij terug naar kamp en daar kan de diagnose beginnen. Stuurhuis verrot? Stuurdemper stuk? Stuurstangen vast? Veel los en weer vast gedraait, maar uiteindelijk komen we erachter dat waar de stuurstang aan het stuurhuis bevestigd zit, de bout tegen het chassis komt. Een MacGyver-actie met een paar ringetjes later en er is niet meer aan de hand. Lekker touren in de blub, vooraan in de rij lekker doorkachelen terwijl Danny en Mike zich met de Dodge vastrijden op hetzelfde stukkie. Papa lekker blij met Jeep.

 

Helaas is daarna het feest echt voorbij. De motor slaat een paar keer af en is dan lastig te starten. Omdat de boel echt warm is (geen warmloper gelukkig) blijven we even uitwaaien met de motorkap open. Daarna loopt de motor weer, maar er is een onheilspellend rattelend geluidje bijgekomen. Snel richting kamp gereden. Het geratel is toerenafhankelijk, dus het komt uit de motor. Gezichten van Sebas en Rob staan op onweer en gebaren de motor af te zetten. Na overleg, plussen-en-minnen wordt besloten dat Olav mij naar huis sleept, want de kans is groot dat bij verder laten lopen van de motor er echt iets stuk gaat.

De volgende dag de carterpan eraf en meteen het euvel gevonden. De lagerschalen van cilinders 5&6 zijn verrot, de zuigerstangen hebben 3mm speling. Einde oefening. Er ligt veel gruis in de carterpan en als we het mannifold eraf schroeven, vinden we ook daar gruis. Hmmm. Niet verstandig om te gaan reviseren, op zoek naar een ander blok. Intussen "plukken" we het blok maar kaal, zodat deze klaar is om eruit getakeld te worden...

[ vorige pagina ]

Lijn (3257 bytes)