Donor Dodge aanwinst

ChaosBoyz, 11 mei 2003

Soms zit het tegen en soms zit het mee. Na jarenlang zwijmelen om een stalling cq sleutelruimte voor mijn Dodge heb ik die eindelijk gevonden. Een loods die wordt onderverdeeld in boxen waarvan Arne en ik een ruimte van 9x8 hebben gehuurd. Voldoende voor het stallen en sleutelen van zowel zijn Chevy K30 als mijn Dodge W200. Geweldig! Het geluk kon niet op toen ik een week geleden een telefoontje kreeg van een oude buurman uit Den Haag. Hij is de eigenaar van een aantal strandtenten in Kijkduin en Scheveningen en heeft jaren geleden een Dodge W200 aan zijn personeel gegeven om goederen te transporteren over het strand. Een nobel streven ;-) Na jaren trouwe dienst was de W200 dusdanig door het zoute zeewater en de roest aangetast dat er met de body weinig meer te beginnen viel. Dus werd ie onder een zeiltje weggezet op een afgesloten terrein. Bijna een jaar lang kreeg de roestduivel de vrije hand en bleef er weinig over van een eens zo stoere Dodge...

 

Totdat de eigenaar van het terrein vond dat het welletjes was en de Dodge weg moest. De eigenaar vond opknappen geen optie en dus moest ie letterlijk maar het veld ruimen. En toen kwam ie bij mij... Of ik interesse had in een gare Dodge die mischien bruikbaar was voor de (technische) onderdelen? Tsja; ik zou wel eens rondvragen in het ChaosBoyz-team. Wat wilde ie ervoor hebben? Mwoahhh... 600 EUR of zo? Wacht ff; dan neem ik hem zelf wel! Met in mijn achterhoofd als doel alles eraf te halen wat ik kan gebruiken en proberen e.e.a. te verkopen om de aanschafprijs terug te verdienen. De rest gaat op 'spare' ;-)

Zodoende gingen Thom en ik woensdag 7 mei maar eens een kijkje nemen bij de Dodge. Zo van een afstandje viel het nog wel mee, maar toen we eenmaal dichterbij kwamen moest ik toch bekennen dat ik nog nooit eerder zo'n verroeste auto had gezien! De cabine lag nog vol zand en de motor vertoonde behoorlijk wat oppervlakteroest maar verder was alles nog helemaal origineel. Eventjes een startaccu erop en de startmotor draaide vrolijk rond. Helaas niet voldoende power in de startaccu om te kijken of ie echt zou aanslaan. Na een tijdje rond de auto te hebben gelopen heb ik besloten om hem inderdaad maar te kopen. Dan gaat ie gelijk in de schuur zodra die klaar is en dan halen we hem uit elkaar voor onderdelen... Gelijk de deal rond gemaakt en het kenteken overgeschreven.

 

's Avonds gelijk Arne gebeld of hij bereid was om mijn nieuwe aanwinst zondag 11 mei naar de schuur te slepen. No problem! Aldus stonden we zondag om 15.00 bij de Dodge, gewapend met sleepkabel, verse accu, jerrycannetje benzine en divers gereedschap. Accu erin, benzine erin, luchtfilter eraf en een beetje startvloeistof inspuiten. De motor sloeg nagenoeg gelijk aan op de startspray, maar zoog kennelijk geen brandstof aan. Na meerdere (doorstart) pogingen gaven we dat op. Dan maar een scheut benzine in de carburateur en een beetje afstand bewaren. De motor sloeg gelijk aan en liep netjes een paar seconden om weer dood te vallen. Jammer; die brandstofleiding is blijkbaar ook doorgerot ;-) Okay; plan 2. Sleeplint bevestigen en Chevy ervoor. Met het gaspedaal op de vloer kreeg de zware diesel de W200 echter niet van z'n plek! Hmmmm... Klein stukje naar achteren en een rukje dan maar. Kleng! Weer geen sjoege. Tsja, eens ff kijken.. Damn! Vergeten de tussenbak in neutraal te zetten! Helaas was dat gemakkelijker gezegd dan gedaan; de pook zat helemaal vastgeroest. Zucht. Dan maar de automaat in N en gaan met die banaan. Dat ging een stuk beter!

 

Aangezien de achterste remleidingen waren doorgerot konden we alleen op de voorwielen remmen. Na de eerste drie kilometer begon de Dodge echter onaangenaam te stuiteren aan de voorzijde en rook het ook niet bepaald fris. Eenmaal aan de kant werd al snel duidelijk waarom; de remmen voor bleven hangen. De rook kwam onder de wielkasten vandaan ;-) Gauw een tankstation opgezocht en de nodige emmers water ertegenaan gegooid. Gaf wel een leuk effect en de omstanders stonden verbaasd te kijken hoe de stoom uit de wielen kwam zetten... Het was een aardig eindje rijden naar de schuur vanuit Kijkduin naar Delfgauw, en we besloten elke keer maar stukjes te rijden en daarna de boel af te laten koelen. En natuurlijk de snelweg maar zoveel mogelijk te vermijden. De rit kostte ons uiteindelijk dik 2 uur terwijl je het normaal in een kwartiertje rijd ;-) Onderweg kwamen we ook nog oom agent tegen die gelijk achter ons aan kwam rijden. Na een onderzoekende blik naar de rook uit de wielkasten ging hij echter weer braaf verder. Pfffoe... Gelukkig maar; mijn Dodge had geen verzekering en geen APK ;-) In de tussentijd had de 6.2 liter V8 diesel van Arne's Chevy er af en toe wel moeite mee.  Logisch; de Dodge weegt toch al gauw 2300kg en als de voorremmen dan ook nog eens blijven hangen is het een aardig gewicht dat ie moet trekken. Arne moest af en toe de automaat een beetje helpen denken door handmatig terug te schakelen ;-)

Pas om 17.30 kwamen we bij de schuur aan. Ik was totaal op en had spierpijn van het met twee voeten op de rem staan om mijzelf en de Chevy tot stilstand te brengen... Met vereende krachten hebben we hem zijn laatste rustplaats ingeduwd. Daar gaat ie wachten totdat de box is gebouwd en dan gaat ie uit elkaar... Dit ritje heeft me al gauw een jaar of vijf van mijn leven gekost ;-)

[ vorige pagina ]