Een jaartje verder...

Sebas & Christel, juli 2001 tot juli 2002

Omdat we regelmatig de vraag krijgen hoe het nu met het JEEPIE gaat volgt hierbij, voor de trouwe lezers, een update van zomer 2001 tot en met zomer 2002.

Dit zul je niet vaak meer zien; daar heeft ie onderhand teveel voor gekost ;-)

Na Bilstain (juli 2001) hebben we de werkzaamheden in ons huisje afgerond en zijn we in de herfst van 2001 weer gestart met het JEEPIE, zodat hij weer mee kan naar de meeting van 9 december in Amsterdam. Alles gecheckt en in orde gemaakt. Een aantal dagen voor vertrek hebben we nog even flink voor ons zelf geshopt bij de DUMP 2000. We hebben toch wel wat warme kleding nodig, het is net boven het vriespunt en we hebben geen goedwerkende kachel aan boord. Maar we gingen voor het eerst echt de blubber in met ons JEEPIE, daar kregen we het al snel warm genoeg van.  Bij aankomst was Rob niet de enige die direct pech had (zie verslag van deze meeting). Wij hadden een lekke waterslang. Door een stukkie van de slang af te snijden en een hoop tape en vloeibare pakking konden we weer rijden. Rob kon niet meer met zijn Dodge de blub in, dus die reed gezellig met ons mee, met zijn reet in het reservewiel zat hij achterin. Maar ja ook een Jeep komt wel eens vast te zitten, ons geluk was dat er net een andere JEEP langs scheurde en die heeft ons los kunnen trekken. En zo konden we gelukkig weer terug naar de verzamelplaats waar o.a. Oscar een heerlijk vuurtje voor ons gemaakt had en we konden een lekker bakkie soep nuttigen om weer een beetje warm te worden. Al met al was het een geslaagde, maar wel koude dag. 

Zonder kapje...

Vervolgens 3 maart 2002 was er weer een meeting op de maasvlakte. We waren nog maar net onderweg en toen kwamen Arjen en Tata naast ons rijden (met hun Opel Corzaadje) om te vertellen dat…. We hadden het zelf ook al door, we zaten ineens in een grote ‘mist’ wolk. De waterslang was weer lek…. Dus weer een beetje creatief met slang en tape, en een beetje water met kikkervisjes uit de sloot en zo konden we weer verder. Na eventjes rond gescheurd te hebben over de vlakte deden de remmen het ineens niet meer. Gelukkig gebeurde het op het terrein en niet op de snelweg terwijl je aan het remmen bent voor een file! Een paar dagen daarvoor had Seeb rvs remslangen gemonteerd, welke waarschijnlijk niet goed vastgezet waren. Ach zo heb ik ook regelmatig rondgereden met wielen die Seeb niet zo erg vastgedraaid heeft. Tot nu toe heeft het gelukkig alleen maar tot komische situaties geleid. Nadat alles weer vast gedraaid was en bijgevuld konden we weer de vlakte op. Alles bleef vervolgens heel zodat we weer veilig huiswaarts konden keren. Helaas moesten we Wouter met zijn Dodge tot aan de asbak gevuld met water achter laten, omdat het al donker (en dus koud) ging worden. Maar zoals je in het verslag van deze meeting kunt lezen bleef hij achter met een heleboel mensen die hem graag wilde helpen. En wij gingen weer het asfalt op zonder softtop en deuren, maar wel met warme jas richting huis. Het is een hele bijzondere ervaring om met zo’n auto zo open te rijden. Onderweg gaan regelmatig de duimen omhoog van medeweggebruikers. Daar krijg je best wel een kick van!

Serieuze grip voor een serieuze Jeep.

Na deze meeting hebben we toch maar besloten om ons JEEPIE netjes te houden voor leuke tochten en niet in de blubber meer kapot te rijden. We worden nu dus wel gezien als een soort tweederangs offroaders door onze mede chaoten, maar er is tot nu toe zoveel geld in ons JEEPIE gaan zitten, dat het voor ons niet meer haalbaar is om hem én af te maken (kost nog een paar centen) én zo nu en dan in de blubber het een en ander kapot te rijden. Dus maar weer aan het sleutelen, allereerst is de waterslang vervangen door een nieuwe, het leek ons na 2 maal pech geen overdreven luxe.

Omdat de remmen nog steeds niet remmen zoals we graag willen, hebben we de remtrommels en schoenen achter vervangen door nieuw. En de trommel natuurlijk voorzien van een mooi kleurtje. Dit keer hebben we Thom maar laten ontluchten, ze vonden het niet verantwoord om mij op te zadelen met deze moeilijke klus. (zie JEEP verhaal van 1 juli 2001) En ook de remdrukverdeler is inmiddels vervangen door een hele dure nieuwe. Ongelofelijk wat ze voor zo’n stukkie metaal durven vragen. En remmen….. tja iets beter, maar niet echt geweldig.

Zo zie je bijna niets meer.

Omdat de softtop echt aan vervanging toe was hebben we besloten een nieuwe sofftop met deuren aan te schaffen. Jeetje wat duur, maar wat knapte ons JEEPIE op zeg. Maar ook dit ging niet zonder slag of stoot. Het kapje paste helemaal niet. We hebben de rolkooi eruit moeten halen om deze smaller te maken. Toen de rollbar er uit was hebben we ook gelijk maar een tire carrier (= reservewiel ophanging) achter aan de laadklep gemaakt. Seeb is overal een beetje aan het rond kijken geweest en vervolgens heeft hij als het A-team dit zelf in elkaar gebakken. Het resultaat is erg mooi. Omdat het toch wel een redelijk zware wiel is om zo maar aan een polyester bakkie te hangen, hebben we hier een constructie voor gemaakt die doorloopt naar de rollbar. Tevens op de achterhoeken traantjes plaat gezet om de scheurtjes die al in het bakkie zaten een beetje weg te werken. En nu stonden de aan alle kanten afgebrokkelde achterlichten niet meer. Dus ook deze maar weer vervangen door nieuw. 

Inmiddels hebben we ook het gat in de benzinetank gevonden waardoor we iedere keer zoveel benzine verloren, en dit hebben we met een grote bout erin dicht kunnen maken. Want een nieuwe benzinetank is echt niet te betalen. Misschien kunnen we nu iets beter sparen nu de benzinetank niet meer lekt, maar dat is dan voor de vele onderdelen die zeer waarschijnlijk nog wel zullen volgen.

Fasten your seatbelts; ready for takeoff !

Eind juli 2002 zijn we een weekje naar de camping in Zeeland geweest, ja je weet wel die week dat het zo vreselijk warm was. Nou heerlijk hoor ons Jeepie ging natuurlijk mee, maar helaas kregen we niet alle spullen in het JEEPIE, dus vervolgens mijn SEAT Leon afgeladen en met 2 auto’s richting Zeeland. Daar hebben we heerlijk met open JEEP rond gereden. We hebben regelmatig lifters van Renesse naar Ouddorp en terug heen en weer gereden. We hebben heel veel leuke reacties van mensen gehad. Wat ons op viel was dat er erg veel vaders vroeger (toen ze nog geen kinderen hadden) ook zo’n JEEP hebben gehad. De wildste verhalen komen dan ter spraken. Ik moet zeggen zo’n weekje Zeeland is bijna net zo leuk als terrein rijden. En hij blijft nog heel ook! Tijdens ons weekje op de camping kregen we van Rob een mooie hoes voor om de schakelpook, die van ons was helemaal aan diggelen en zag er niet uit. En Rob had nog een hele mooie nieuwe van een Nissan liggen. Nu ziet het er weer netjes uit. Dus het is nu een Jeep Micra of Nissan Renegade ofzoiets. 

Begin augustus, stond Seeb ineens met het JEEPIE voor de deur bij mijn werk. Hij kwam effe vertellen dat hij bij Arjen (Automaterialen De Visser) van die mooie stoelen gezien had die echt geweldig in de JEEP zouden staan. Tja wat moet je dan als je als hard werkende vrouw zo’n lief ‘mannetje’ voor je hebt staan die zo erg graag zie stoelen wilt hebben??? Tja ze zijn inderdaad heel mooi. Ook de kleur past perfect bij ons JEEPIE. En zo, na even sleutelen, stonden ze in ons JEEPIE. Alleen kan ik nog steeds niet, als ik in de stoel zit, tegelijk door het raam kijken en de pedalen bedienen, dus hier gaat Seeb nog iets op bedenken,,,,,

Tevens werken nog niet alle meters (meer) in het dashboard, dus daar hebben we ook nog wel wat werk aan. Ook hebben nog geen goede sleepogen, trekhaak, voor- en achter bumper. Enne het ruitenwisser mechanisme zit nog steeds vast met een Heineken dopje. (Jeep verhaal van 9 juli) En de velgen moeten nog een keer vervangen worden door nieuw. 

Al met al ons JEEPIE is dus nog steeds niet af, maar het is inmiddels wel een te gekke JEEP geworden en het is heerlijk om mee te rijden of het nu zomer of winter is!

[ vorige pagina ]