Bijna zomer 2003!

Sebas & Christel, zomer 2003

Lijn (3257 bytes)

Zomer 2002 – bijna zomer 2003

Diverse malen is mij gevraagd: ‘En hoe gaat het nou met het JEEPIE?’. ‘Ik zie geen nieuwe dagboek verhalen meer op de site staan!’.  Nou in dit geval betekende dit: ‘geen bericht is goed bericht’.  We hebben afgelopen jaar veel meer geluk gehad met het JEEPIE dan het jaar daarvoor. Het was meer een jaartje van het bijhouden en onderhouden dan van grote en kostbare sleutelklussen. Omdat Seeb nog steeds zonder werk zit, en ik inmiddels ook geen werk meer heb, zijn grote sleutelklussen financieel toch wel even uitgesloten.  

Dit zijn pas geweldige stoelen. Je zit muurvast dankzij de vierpunt gordels.

Maar Seeb is afgelopen jaar druk bezig geweest om de nieuwe stoelen die hij er vorig jaar heeft ingezet zo te maken dat ik er ook eens mee kon rijden. Want zolang we het JEEPIE al hebben kan ik niet tegelijk door het raam kijken en de pedalen bedienen. En na een beetje A-teamen, lassen , knutselen zit er een heel mooi nieuw onderstel onder de stoelen.  Dus we zijn direct even wezen oefenen in een rustig stukkie van Dordt, omd at het toch wel even wennen is om met een JEEPIE te rijden. En toen ben ik, met Seeb naast mij, naar huis gereden. Dit is nog veel leuker dan er naast zitten. Joehoe!  

Ik had een trouwe lezer beloofd om te proberen een beschrijving te maken van het gevoel dat je krijgt als je zo rond rijdt met je JEEPIE, want dat doet best wel wat met je. Ten eerste is het al een enorme kick en beloning als diverse mensen hun duim opsteken als je ze tegenkomt. Ook oudere mensen kijken je met een glimlach na. Ondanks het enorme kabaal dat uit de uitlaten komt, zie je toch een glimlach op hun gezicht, dat ik zie je bij de Dodge alleen bij jonge knapen van een jaar of 20 – 25. 

Maar het is meer dan alleen een kick, het is de wind die door je haren waait, de frisse lucht in je neus, ook een beetje de kou en dan voel je de zon des te beter als je voor het verkeerslicht staat te wachten. Ja er zit geen cabine om je heen zoals bij de Dodge, daardoor hoor je ook het geluid om je heen veel beter en de mensen op straat die jou ook horen praten! Seeb heeft daar wat aanpassingsmoeite mee, als hij een lekkere kont ziet, wil die dat graag vertellen, maar dat doet hij met zo’n volume dat de hele buurt weet dat er een lekkere kont rond loopt, ook best komisch.  Tja en dan het geluid van die V8 die op de snelweg overal over heen schreewt, heerlijk!  Als we wat rustiger rijden, waardoor je de moter niet hoort boven het geluid van de wind in je oren, heb ik soms het gevoel alsof we Tinkel Bel en Peter Pan zijn en overal overheen zoeven. Een lekker gevoel van vrijheid. Zo hebben we afgelopen winter (dik ingepakt) en zeker ook de lente lekker (met veel minder kleding aan) rond getoerd. 

Christel achter het stuur?!? Nee, dat kan niet! ;-)

Afgelopen winter hadden we weer koelvloeistof die overal vandaan spoot. Dus we hadden gelijk het idee dat is weer dat slangetje dat nu dus voor de 4de keer kapot zou zijn. Maar bij een betere controle bleek het de kachel te zijn die lek is. Inmiddels was het ook gaan regenen. Bleeeh! Dus op de vluchtstrook wat slangetjes met elkaar verbonden zodat de kachel uit het circuit is, een beetje water erbij en rijden maar weer. Er moet nog steeds een keer naar de kachel gekeken worden, maar dat is er nog steeds niet van gekomen. Het is ook niet dringend ook, want waar heb je een kachel voor nodig in zo’n open auto??

Weer terug in de keiharde werkelijkheid... De APK keuring stond in april weer voor de deur... Dus Seeb heeft een speciale constructie gemaakt waar de vierpuntgordels aan gemonteerd konden worden, want met de nieuwe stoelen was het toch moeilijk om deze te bevestigen, dus daar heeft hij zelf iets voor gemaakt. Enne het ziet er erg professioneel uit.  Toen zag je ineens alle kleine roestvlekkies op de vloer er niet meer uit. Dus een paar spuitbusjes laten maken met ongeveer de kleur van de Jeep. Alles voorbehandeld en daarna lekker blauw gemaakt. Hij lijkt wel weer helemaal nieuw van binnen. Diverse pogingen gedaan om hem APK te laten keuren, maar iedere keer was er weer geen plaats bij de APK. Maar na 2 weken volhouden was het zover... De APK keurmeester was weer helemaal onder de indruk van het JEEPIE. Helaas 2 kleine dingetjes... De remklauw van het rechter voorwiel moest gangbaar gemaakt worden, want na het remmen bleef het wiel een beetje hangen, dat was zo verholpen. En ook de stuur-eind-stop op de voorassen zijn vervangen, omdat deze niet meer in- en uit te draaien waren. Dus deze zijn gelijk maar vervangen door RVS, kan het ook niet meer vastroesten. Binnen een paar dagen terug voor herkeuren en alles was in orde.  

Een stukkie uit mijn vorige dagboek verhaal :
‘Tevens werken nog niet alle meters (meer) in het dashboard, dus daar hebben we ook nog wel wat werk aan. Ook hebben nog geen goede sleepogen, trekhaak, voor- en achter bumper. Enne het ruitenwisser mechanisme zit nog steeds vast met een Heineken dopje. (Jeep verhaal van 9 juli) En de velgen moeten nog een keer vervangen worden door nieuw’ 

Zo wordt open rijden bedoeld!

Tja dat geldt nog steeds... Hopelijk kunnen we wel op korte termijn de velgen vervangen, want dat zal toch wel een heel stuk mooier staan!

En half mei (2003) kwamen we net terug van een bezoekje aan chaos Josh en Caatje en toen roken we ineens een enorme bezine lucht onder de moterkap vandaan komen. We hoefde niet lang te zoeken, de benzineslang t.h.v. het benzinefilter was goed lek. Maar we kwamen er ook gelijk achter dat we heel veel geluk hebben gehad. Want een stuk draadboom was op het moterblok terecht gekomen en de isolatie was al flink weggesmolten. Electriciteit en een heleboel benzine had toch een heleboel niet herstelbare schade aan kunnen richten. Dus dat hebben we maar snel verholpen en zijn weer lekker aan het toeren. Het is er prima weer voor.

Ik hoop pas volgend jaar een update te hoeven geven dat alles nog steeds prima werkt!

Tinkel Bel Xel en Peter Pan Seeb

[ vorige pagina ]

Lijn (3257 bytes)