Een jaartje later...

Sebas & Christel, juni 2004

Juni 2003 - juni 2004

Afgelopen zomer was het volgens de weer-deskundige de mooiste zomer sinds enkele tientallen jaren, en dus de mooiste zomer van mijn leven, tot nu toe dan.  Aangezien het bij het bedrijf waar ik werkte financieel niet zo goed ging, was ik dit keer ook een van degene die er begin 2003 uit gereorganiseerd werd. Na even behoorlijk te hebben gebaald, besloot ik er maar het beste van te maken. En toen het weer dus ook nog mee ging werken werd dit een TOPPIE zomer. En voor het JEEPIE betekende dit een TOPLESS zomer! We hebben flink rond gereden in ons JEEPIE, want nu Seeb eigen baas is kan hij dus ook zijn tijd vaak indelen zoals hij wil. En zijn we dus met grote regelmaat tot ver in de herfst overal een beetje aan het rondtoeren geweest. 

Helaas voor ons, kwam daarna ook de winter weer en kon JEEPIE eindelijk weer een beetje uitrusten.  Maar toen in de lente van 2004 eindelijk de eerste zonnestralen weer doorkwamen hebben we hem weer zachtjes wakker geschud. Want de APK van april kwam er weer aan en ook de eerste Saterday Night Cruise van de Cruise Brothers kwam dichterbij. Na een paar proefrondjes gereden te hebben, bleek alleen de bijrijders spiegel gebarsten te zijn. De dader lag nog op de oprit van de tuin, hij begon net in staat van ontbinding te raken. Sneu voor deze dooie merel, maar ja een mooiere dood kan je toch niet wensen? Met je ei je eigen dood vliegen tegen een mooie JEEP? 

Na even klussen had Seeb zelf een trekhaak voor ’t JEEPIE gemaakt

Dus dat was hup naar de APK, want ook ons Dodgie en ons andere autootje moesten die dag voor de APK. En heel sneu hij werd afgekeurd…. Omdat het knipperlicht relais zo nu en dan niet werkte. Dus die vervangen en door de herkeuring… Pffffft! Dat viel gelukkig weer mee. Want ook het Hemelvaart weekend zat er weer aan te komen en daar wilden we toch wel graag met ons JEEPIE naar toe. We hadden, net zoals een paar andere ChaosBoyz, inmiddels via Marktplaats.nl een leuk vouwwagentje helemaal voor nix nakkes nada weten te bemachtigen. Tja een beetje meer luxe daar hadden we wel zin in! Dus er moest nu ook een trekhaakje achter de JEEP komen. Dus hier en daar eens nagevraagd of er een trekhaak voor een JEEP te koop is. Maar we kwamen al gauw tot de conclusie dat je die dus zelf moest maken. Dus zo gezegd zo gedaan. Na een avondje of wat A-teamen in de garage kwam Seeb met een mooi trekhaakje te voorschijn. 

Toch nog even bij de RDW en verzekering nagevraagd of zo’n ding gekeurd moet worden of zo. Maar zolang je er niet meer dan 750kg achter hangt doet niemand daar moeilijk over. Nou dat was helemaal GOED!

Met de blauw gespoten vouw- wagen is het toch een leuk setje geworden

Tja de vouwwagen was natuurlijk al helemaal leuk, maar ja de kleur…(typisch jaren 70/80 geel groen kleurtje) Dus ging Seeb aan de slag met een paar spuitbusjes en zo hier en daar een beetje onderhoud gepleegd en alles wat mooier gemaakt kwam er toch wel een heel erg mooie combinatie tot stand. Helaas lukte het niet meer om voor vertrek ook nog traantjes plaat op de zijkant van de vouwwagen te bevestigen. Maar het resultaat was nu toch ook al leuk. Maar toch is het onze Kale Chaosboy gelukt om ons resultaat heel erg stoer te overtreffen. Met een beetje fototrucage op een foto van ons JEEPIE met vouwwagen kreeg hij het voor elkaar dat Seeb zijn gedachten weer helemaal op hol sloegen en moest nog bijna voor Hemelvaart mijn vouwtent uit het wagentje om het idee van Kale na te maken.

Die Kale zet er gewoon even een paar grote wielen voor ons onder

De foto is inderdaad heel stoer met die grote wielen onder de vouwwagen, maar laten we het a.j.b. bij deze foto houden! En gelukkig, deze ene keer luisterde Seeb eens naar mij en bleef de tent in de vouwwagen. Dus als dank heb ik de foto gemaakt door Kale op groot formaat af laten drukken en hangt nu bij ons in de gang en kan Seeb iedere dag naar de foto kijken. I.p.v. dat ik weer in mijn oude tentje moest slapen en dat de vouwwagen dus omgebouwd zou worden tot aanhangwagen. 

Aangezien ik lekker bij Seeb in zijn bedrijfje aan het werk ben, koste het geen moeite om wat extra vrije dagen op te nemen en vertrokken wij de dinsdag voor Hemelvaart alvast richting Sclayn. 

Dinsdag hadden we alvast een stukje Sclayn voor de overige Chaosboys geclaimd!

Het complete ‘ChaosBoyz in Sclayn 2004’ verhaal is op deze website terug te vinden. Ik zal me in dit verhaal alleen tot de JEEP bijzonderheden beperken. 
Net zoals bijna ieder ander moeten we dit jaar even rustig aan doen met de centjes. Dus Seeb had besloten om niet met ’t JEEPIE het terrein in te gaan. Zodat we geen onverwachte uitgaven zouden hebben aan verrot gereden onderdelen. Maar ja Seeb zou Seeb niet zijn…. 
Dus de donderdag dat we met alle, tot dan toe aanwezige, het terrein in gingen, moest het JEEPIE ook mee. Volgens Seeb was het niet zo blubberig, het had per slot van rekening al een tijdje niet geregend… Inmiddels weet ik al dat ik dan maar mijn mond moet houden, want anders gaat hij alleen nog maar gekker doen… Dus bij de eerste blubberput waar iedereen door heen probeerde te ploeteren draaide Seeb om, hij wist wel een andere weg met minder blubber. Enigszins verbaast, maar ook zeker opgelucht reden we verder en even later sloten we weer netjes aan bij de andere. 

Seeb kon het toch niet laten en moest met het JEEPIE de blubber in

Tja en toen kwam er toch weer een blubberp(r)utje. Seeb gaf aan dat het inderdaad blubberiger was dan hij dacht, maar ja met onze JEEP (dan komen de verhalen: die is zo sterk en die is zo geweldig…) Seeb moest er toch door heen. Na even aan het ploeteren te zijn geweest kwam hij erachter dat hij in zijn 2-wheel drive stond…. Dus nieuwe poging, maar dan in zijn 4 WD. Ja dat zag er beter uit, maar helaas is ons JEEPIE niet zo hoog op zijn ‘pootjes’ gezet als een DODGE en stond hij ineens vast met zijn buikje op de grond. Gelukkig bood Caatje gelijk aan om even een rukje te geven om hem over dit laatste stukkie te trekken. Kabeltje vast en rukje… KNAL!! Touw geknapt! Gelukkig schoot het uiteinde in de richting van de Dodge, want Seeb zat in de JEEP met het raampje naar beneden geklapt. Ik was even daarvoor al uit ’t JEEPIE ‘gevlucht’. Sleepkabel koppen is nou niet een typisch sterke eigenschap van de doorsnee mens. Dus toen bumper krom, kentekenplaat omgebogen en hij zat nog vast… Bij de volgende ruk met een ander sleeplint kwam hij los. 

We hebben met een heel klein beetje schade toch heel de dag door de bossen van Sclayn kunnen hobbelen

Daarna hebben we gelukkig de hele dag lekker door de bossen van Sclayn kunnen rond hobbelen zonder schades te rijden. Want er is wat schade gereden aan diverse Chaos auto’s dat weekend. PFFFFFFFFFFFFFfffffffffffft! Alleen toen we eenmaal thuis waren lag er wat olie onder de stuurbekrachtiging. En de volgende dag was dat toch wel een behoorlijke plas geworden. Er kon nog net geen spelende peuter in verdrinken, maar toch. De oliekering was dus lek. 

Misschien een keer tot ziens!

En bij het proberen uit elkaar halen zat het zo vast als een huis. Seeb heeft samen met Mikey zelf een pulleytrekker gemaakt, maar ook met onder druk zetten en verhitte… het maakte niet uit, het bleef vast zitten. Dus toen maar de pitman arm er afgeslepen. En toen, na nog wat boze pogingen ging hij uit elkaar. Dus de volgende dag naar BNS in Tiel gebeld om te vragen of hij alles op voorraad had. En 2 dagen later de spullen gaan halen. Het positieve was, dat de prijs van een nieuwe pitman arm en een oliekering mee viel (samen € 46,- ex), maar het vervelende was dat hij de oliekering toch niet op voorraad had. Ze lieten duidelijk merken dat ze het allemaal heel vervelend vonden en dat ze er alles aan doen om het zo spoedig mogelijk na te sturen. Helaas zitten we op dit moment nog steeds op de onderdelen te wachten… Maar volgend jaar vertel ik jullie hoe dit weer is afgelopen. Dus nog even geduld, maar dan komt er weer een nieuw verhaaltje… 

[ vorige pagina ]