Den Hout - ANVT

29 april 2001

Het prachtige weer en het mooie terrein waren een garantie voor een prachtige dag!

Helaas is het al weer een hele tijd geleden dat we met ons ChaosBoyz-team naar een offroad-evenement zijn geweest. Gedeeltelijk doordat onze auto's toch ook 1 keer per jaar aan de APK moeten geloven, en dit niet altijd zonder slag of stoot gaat. Toch Mike en Rob? Daarnaast geeft Arne in deze periode op zondag altijd hondentraining, dus hij was al helemaal niet vaak van de partij. Toch hebben we dit keer een heel groepje opgetrommeld om weer eens lekker te gaan genieten van het terrein in Den Hout. 

Ook weer vanwege de hondentraining, verzamelen we pas om 11.00 in Den Haag bij   Mike. Dat hebben de buren geweten! Drie dikke V8 motoren uit de Dodge's van   Richard, Danny en Mike stonden al enige minuten warm te draaien toen Arne   enthousiast toeterend z'n V8 diesel de straat in stuurde. We hebben vast weer   wat vrienden gemaakt in de buurt ;-) Onderweg naar Den Hout pikten we vlakbij   Rotterdam ook Kees in z'n LandRover nog eventjes op. Jammer genoeg kon Olav   niet van de partij zijn, omdat hij die dag zijn net gereviseerde automaatbak   weer ging monteren.

De Dodge van Danny is bijna te mooi om het terrein mee in te gaan. Wel goeie banden!

De ondertussen tot vijf voertuigen gegroeide colonne arriveerde al snel bij de afslag Oosterhout. Daar hebben we voor de zekerheid de Dodges nog maar eventjes volgegooid en zijn we tot ongenoegen van de pomphouder tegen een graswal een achtergelegen weg opgereden. Anders moesten we omrijden ;-) Bij de aankomst zag het er al naar uit dat het voor een groot deel file-rijden zou gaan worden. Dat kwam nog uit ook; meer dan eens hebben we ruime tijd moeten wachten voor we een leuk stukje parcour konden rijden. Erg jammer, maar wel te verwachten met dit mooie weer. Binnen een kwartier waren we Richard al kwijt. Tot we over de bak hoorden dat ie een heuveltje verkeerd had ingeschat en z'n trouwe Dodge op z'n buik was blijven hangen. Gelukkig was er al iemand anders die hem wel eventjes zou helpen.

Arne is absolute meester in het maken van mooie wokkels...

Het terrein zelf was niet zo modderig en zwaar als de voorgaande keer dat we hier zijn geweest. Toen was gewoon horizontaal rijden al een uitdaging! De ANVT had weer een paar hele mooie stukjes parcour uitgezet en vooral de grote heuvel met de soms bijzonder steile stukjes was erg populair. Uiteraard was er hier en daar ook wel de nodige modder te vinden. Dat ondervond Arne aan den lijve, toen hij na lang wachten wel eens zou laten zien dat die Japannertjes helemaal niks konden. Na een flinke wokkel te hebben gemaakt met z'n Chevy belandde hij in het stuk modder waar hij ogenschijnlijk zonder veel moeite doorheen kon baggeren. Dat zag een andere bestuurder ook die nog steeds vast stond in dezelfde modder met z'n Patrol en die sprong uit z'n wagen, greep z'n lierkabel en rende gebukt achter de Chevy van Arne aan. Daar maakte hij snel zijn kabel vast aan de toen nog rijdende Chevy en rende terug naar zijn Patrol om te wachten op beweging... Helaas kwam de Chevy plotseling met een dreun tot stilstand en er was geen beweging meer in te krijgen. Dezelfde Patrol lierde hem een stukje naar achteren en wat bleek? Een enorme boomstronk onder de modder had een eind gemaakt aan de voorwaartste beweging van Arne. En een flinke deuk achtergelaten in z'n bumper. Na het verwijderen van de stronk en wat hulp van een andere lier kon Arne na een kwartiertje vast te hebben gezeten, toch weer zijn weg vervolgen... En de Patrol? Die is er door z'n collega ook maar uitgelierd...

Een boomstronk maakte een eind aan z'n beweging...

Na van een drankje en hapje te hebben genoten in de heerlijke zon, liet Danny ook eventjes zien dat de Hummers onder zijn Dodge tot heel veel in staat waren. Hij reed dan ook met heel weinig moeite door een modderbak midden op het veld, waar menige andere kleine Japanner flink vast zaten. Later op de dag zal Arne dit ook eventjes voordoen en helaas blijft zijn - in verhouding - lage Chevy hangen in het modderspoor. Zijn voordifferentieel werkte nu als ploeg en daar was zelfs de dikke diesel niet tegenop gewassen. Dat het maar heel weinig scheelde was duidelijk te zien toen Richard hem met heel weinig kracht los kon trekken. Erg jammer. Mike reed vervolgens in zijn Dodge hetzelfde spoor en kon er relatief eenvoudig doorheen komen. Die ligt net wat centimetertjes hoger en het differentieel hing vrij van de grond. In die modder hebben de Hummers het vreselijk naar hun zin ;-)

Lijkt een simpele opgave, maar is uiteindelijk een flinke klus!

Even verderop waren een Jeep en een Suzuki lekker aan het spelen in een diepe kuil van mul zand. De Jeep was afgeslagen en starte niet meer. Accu leeg? In elk geval heeft de Suzuki hem even geholpen met wat startkabels, maar kon er zelf op eigen kracht niet meer uitkomen. Een behulpzame bestuurder 'hielp' hem eventjes door een rukje te geven. Ahum. Na een aanloop van een dikke twee meter en met volgas krijg je een auto wel los of in tweeën. Gelukkig bleef de Suzuki heel, maar dit was toch wel een duidelijk voorbeeld van hoe het niet moet! De Jeep gebruikte een hele andere tactiek en 'schommelde' zijn auto heen en weer in de kuil. Zo maak je een nieuw spoor en wordt de rand wat minder steil. Uiteindelijk kwam hij dus op eigen kracht uit de kuil. Een Patrol probeerde hetzelfde en reed ook in de kuil. Daar blijkt al snel dat een diesel niet zoveel snelheid kan maken in zo'n kort stukje, en dat resulteerde dus in een mislukte poging om er zelf uit te komen. Gelukkig helpt er altijd wel iemand een handje...

Jammer, maar net te laag!

Vlak na het boomstronk-incidentje bleek er een redelijke hoeveelheid automaatolie onder de Chevy van Arne vandaan te komen. Wat onderzoek leerde dat het afkomstig was van de verbinding tussen automaat en tussenbak. Vermoedelijk een kapotte pakking. Eenmaal op het asfalt aan het einde van de dag hebben we nog eens uitgebreid gekeken naar de lekkage. Zo te zien was de pakking volledig verteerd en liep er relatief snel olie uit. We besloten maar naar het parkeerterrein achter het tankstation te rijden om daar te kijken of het het provisorisch konden oplossen. Eenmaal onder de auto bleek dat we de bouten nog behoorlijk veel konden aandraaien en daarmee de grootste lekkage konden voorkomen. Onder de auto viel ons op dat we elke keer een elektrische opdonder kregen als we metaal aanraakten. Als je gereedschap tegen het metaal hield, sloegen er zelfs kleine vonkjes over. Best wel gealarmeerd hebben we beide accu's losgekoppeld omdat we een lekstroom vermoeden. Wonder boven wonder bleek dat alles nog steeds onder stroom stond. En niet eens zo'n klein beetje ook! We begrepen er geen snars van omdat beide accu's compleet losgekoppeld waren. Ook kon het geen statische elektriciteit zijn, want die had nu wel weggeweest. We werden er knettergek van. Letterlijk. Totdat onze Kees ineens naar de hemel keek en opmerkte dat we recht onder electriciteitskabels stonden. Nee, dat kan toch niet? Voor de zekerheid toch de auto maar van z'n plek geduwd naar een plaatsje ver van de kabels vandaan. En wat denk je? Geen vonken meer! Toch heel bizar! Je zou er maar onder wonen! Na wat gesleutel besloten we om maar richting huis te gaan en onderweg regelmatig te kijken of hij nog steeds lekte. Gelukkig viel het daarna allemaal wel mee en konden we met een gerust hart naar huis rijden. Mischien toch maar wachten tot na de rit naar Sclayn aan het einde van de maand met de reparatie?

De 'ontgroening' van een nieuw ChaosBoyz 4x4 teamlid ;-)

Eenmaal in Den Haag aangekomen verlieten Kees en Danny ons en ging de rest de wagens nog eventjes afspuiten in de Binckhorst. Na ons bezoekje aan de wascabine's konden we in onze vuile kleding richting Kijkduin, alwaar we ons tegoed deden aan een heerlijke sate-schotel in het restaurantje Westcoast. Daar weten ze in elk geval wel hoe je een overheerlijke sate kunt maken! Het leek ons een leuk idee om Richard's Dodge ook te voorzien van een grote www.chaosboyz.nl sticker en hem officieel teamlid van de ChaosBoyz 4x4 te maken! Dat betekent dus dat je binnenkort meer informatie over Richard en z'n Dodge zult gaan vinden op onze site. Zo te zien heeft hij de smaak in elk geval te pakken. Zouden we Danny nu ook nog zover kunnen krijgen? Uiteindelijk willen we de ANVT bedanken voor het (opnieuw) organiseren van een geweldig offroad-evenement. Tot de volgende rit!

Auteur : Mike

[ vorige pagina ]