Techniek - Banden
Eén van de belangrijkste aspecten van het rijden in het terrein is de keuze van de juiste banden. Toch rijden verreweg de meeste mensen met slechts één set banden. Welke banden gebruik je wanneer? Zijn de grootst mogelijke banden het beste?
Afmetingen
Om maar met dat laatste te beginnen: grotere banden zijn lang niet altijd beter. Vooral Jeepers hebben nogal eens de neiging een zo groot mogelijke band te monteren, zowel qua breedte als qua hoogte (afrolomtrek). De theorie is, dat bredere banden 'drijven' op het terrein, en hogere banden zorgen voor meer grondspeling. Daar zit wel wat in.
Er zijn echter ook nadelen. Om te beginnen passen veel grotere banden gewoonweg niet onder de auto. Dat is soms op te lossen door een verhoogd veersysteem of lift kit te monteren. Kijk uit dat de banden hun volledige uitslag blijven houden, want soms komen ze tegen de carrosserie of het onderstel aan. Een ander nadeel is het verschil in afrolomtrek. Omdat een grotere band het motortoerental op de snelweg verlaagt, trekt de auto het soms niet meer. Ook geeft de snelheidsmeter niet de juiste snelheid meer aan: die is immers gebaseerd op draaisnelheid van de standaard banden.
De afmetingen van een band worden op verschillende manieren aangegeven. Neem 235/75 R 15. Dat is een band van 235 mm breed met een hoogte/breedte verhouding van 75%. R slaat op een radiaalconstructie, en 15 is de velgdiameter in inches. Die laatste waarde is tevens van belang als u wilt weten of de band op uw velg past. De meeste terreinwagens hebben 15 inch wielen, behalve bij voorbeeld Land Rover (16 inch) of zeer snelle en luxueuze modellen (17 of 18 inch).
Weg, sneeuw, zand, modder
Voor het rijden op de gewone weg is (surprise!) een gewone wegband natuurlijk het beste. Deze heeft weinig profiel, waardoor de grip in ieder geval op droog wegdek optimaal is en de geluidsproductie minimaal.
Een goed compromis voor de terreinwagenrijder is de M&S band. Deze is geschikt voor Modder en Sneeuw, en heeft dus een grover profiel. Er is meestal ook behoorlijk goed mee in het terrein te rijden.
Voor extreme condities zijn extreme banden de juiste keuze. Gaat u een woestijn doorkruisen, dan zijn echte zandbanden geen gek idee. Ze moeten ook een stevig karkas hebben, zodat u niet om de haverklap lek rijdt op stenen of stukken metaal. Voor gebruik in de modder zijn banden met een heel grof profiel ideaal. Ze heten meestal Mud Terrains. Gekker nog zijn de zogenaamde Super Swampers, meer een soort tractorband en totaal ongeschikt voor de openbare weg.
Rijtechniek
Voor het rijden op rotsen, zoals dat in de V.S. nogal eens gedaan wordt, worden vaak extra grote Mud Terrains gebruikt. Het blokprofiel zorgt voor grip, en een lagere bandenspanning brengt meer bandoppervlak op de rotsen. Doe dat alleen in extreme omstandigheden, anders kan de band of de velg snel beschadigen.
Rijdt u op zand, wat in Nederland een stuk meer voorkomt, dan is een modderband eigenlijk helemaal niet handig. Bij iets te veel gas spint de band door, en graaft dankzij het agressieve profiel een diep gat. U zit lekker vast. Op het strand is eigenlijk elke band met niet teveel profiel goed. Bij problemen kan de bandenspanning worden verlaagd van 2,5 atmosfeer tot 2 of 1,5. De band wordt hierdoor langer en breder aan de onderkant, en door de vervorming 'lost' de band ook beter: het zand valt er tussenuit.
Ook heel populair in Nederland is modder. Het zal duidelijk zijn dat een Mud Terrain(achtige) het hier opperbest doet. Omdat zo'n band bij normaal gebruik erg veel herrie maakt, is een setje extra velgen om deze banden op te monteren erg prettig. Voor een dagje terreinrijden even de wielen verwisselen en klaar! Vaak zijn moddersporen erg smal en diep. Een hele brede band is hier niet goed, deze moet zijn eigen spoor trekken ten koste van veel energie. Smalle, hoge banden doen het vaak het best.
Een heel bijzonder geval zijn natuurlijk de IJslanders. Zij rijden op sneeuw, gletsjers en over kwetsbare grond. Daarom is gekozen voor extreme ballonbanden met een heel lage bandenspanning. Zo laag, dat het aflopen van de band regelmatig voorkomt.
Bron: dé Nederlandse Terreinautosite
Auteur: Onno Poelmeyer[ vorige pagina ]